امید

فرشته زیبای آرزوهایم٬ چقدر دوست داشتم که کنارم می بودی و جامی از شراب

مهرت را بر دهانم می ریختی و مرا مست مهر خود می کردی.

چقدر دلم میخواست که در تنهایی ام دستان تورا بر شانه های خسته ام احساس

می کردم

ای کاش می بودی و می دیدی که پروانه وجودم در هوای عشق تو بال های خودم

را به شمع هدیه کرده است.

دوستت دارم ولی بی تو بودن را به  امید با تو بودن را به امید زندگی

دوباره...